Home sweet home & the story of the container!!!
Blijf op de hoogte en volg Lindsay
25 Juni 2013 | Nederland, Amstelveen
Alweer 2,5 week terug in Nederland.. wat is de tijd snel gegaan.
Nu ik hier zo zit kan ik gewoon eigenlijk bijna niet geloven dat ik zo ontzettend lang in Zuid-Afrika ben geweest. Alsof het een droom is geweest, of slechts een korte vakantie bij wijze van.
Het eerste wat mij toch wel te binnen schiet zo is: wat is Nederland lelijk zeg! In plaats van uitzicht op de oceaan, heb ik nu uitzicht op de voortuin van mijn overburen. En het regent zo ontzettend veel hier.
Maar daarentegen is het wel ontzettend fijn om iedereen weer te kunnen zien. Heb mijn dierbaren toch wel erg gemist! En zij mij ook wel heb ik het idee haha.
Want wat was het fijn om weer te kunnen knuffelen en kletsen! Maar na 5 minuten al het gevoel alsof ik nooit ben weg geweest. Lekker als vanouds!
Maar ik loop alweer erg op de zaken vooruit, want ik heb nog helemaal niks verteld over mijn laatste dagen in PE!
Een tijd van stress! Jeetje.
Zoals jullie wellicht wel weten ben ik een paar weekjes eerder naar huis gegaan om mijn vriendje te verrassen op zijn verjaardag.
Hele plannen verzonnen en veel mensen in het complot betrokken, want ja.. alleen is zoiets best lastig! Maar ik had het helemaal uitgedacht hoor. Totdat meneer ineens zijn verjaardag wilde gaan vieren. En mensen zeiden: 'Maar wat nou als hij belt?'. Gevolg = Lindsay strest.
En dan nog niet te spreken over het onderzoek, eindverslag van stage en alles wat afgerond moet worden. Afscheid nemen van stagekindjes en uiteraard ook van collega's.
Ennnnn: koffer inpakken! Gelukkig was Tessa er om mij te helpen. Alle foto's en kaartjes van de muur aftrekken. Al mijn zooi inpakken. Wat een drama! Maar het is gelukt! 28 kilo en ik mocht 30 kilo! En Myrthe had 31 kilo.. dus ach ik ben trots op mezelf hahaha. Wel hilarisch overigens dat onze koffers allebei een kaartje met 'very heavy' erop kregen.. inclusief een olifantje erop! Top!
Maar laat ik eens beginnen met vertellen waarom ik dit reisverslag in eerste instantie heb gemaakt!
Het verhaal van de container!!!
Laat ik beginnen bij het begin:
Na een hele grote donatie kregen Myrthe en ik het idee om een inzamelactie te doen om de kinderen van stage een dag om nooit te vergeten te geven. Een leuk uitstapje en ze helemaal in de watten te leggen. Inclusief een soort goodiebag met allemaal spullen die zij goed kunnen gebruiken. Inzamelactie opgezet, maar het lukte nog niet heel erg.
Op een gegeven moment hebben wij als stageplek als het ware 'ruzie' gekregen met de pastoor (hij probeert onze stageplek weg te hebben daar), en hij vertelde ons op een sneaky manier dat wij de kerk niet meer mochten gebruiken voor onze activiteiten. Hij heeft het slot veranderd.
Ja en toen hadden wij toch wel echt een probleem.
Je moet je bedenken dat wij met z'n 5en in een kantoor van 10m2 werkten. Dat wij de kerk gebruikten voor activiteiten met Youth Group, +/- 20 tieners tussen de 14 en 20 jaar oud. En buiten dat om dat wij nog een container hebben waar wij 60 kleuters in moesten proppen. (Gelukkig kwam nog niet elke kleuter, dus het paste nog wel..)
En dan heb je opeens geen kerk meer, en kunnen de activiteiten van Youth Group gewoon niet door gaan en moet je ze naar huis sturen.
Twee andere Nederlandse studenten van de Hogeschool van Amsterdam, Lisanne en Lotte, waren toevallig ook bezig met een inzamelactie, en als snel was het idee daar om samen te gaan werken.
En eigenlijk heel snel kwam het idee op om een container aan te schaffen voor Youth Group! Nu is Youth Group maar 2 middagen in de week, maar de container kan ook heel erg goed gebruikt worden voor interviews met cliënten. Als een van ons een interview moest doen met een cliënt, moesten de andere 4 het kantoor uit en konden zij in principe niet verder werken. Efficiënt is een ander verhaal..
Deze container was dus dé perfecte oplossing!
De inzamelactie is eigenlijk vanaf dat moment met een sneltreinvaart gegaan en al snel hadden wij bijna genoeg voor de container!
Maar ja, hoe kom je aan zo een container?
Na heel veel bellen en rondvragen kwamen wij uit bij het bedrijf Container Trust, gevestigd in Port Elizabeth. Lisanne en Lotte zijn toen langs gegaan voor een offerte, en daarna wisten wij dus ook hoeveel alles zou gaan kosten. Oops, zo'n container is toch best erg duur.
Maar omdat wij een NGO zijn (non govermental organization) en Darren van Container Trust ons graag wilde helpen, hebben wij een leuke korting gekregen op de container zodat wij hem toch nog konden betalen en nog wat geld over hadden voor andere zaken!
Na heel erg veel geregel en gedoe eindelijk de container betaald! Jullie moeten niet vergeten: 'This is Africa'. Het tempo ligt ietwat lager dan in Nederland!
Ondertussen waren Lisanne en Lotte helaas al naar huis, en waren Myrthe en ik verantwoordelijk voor de container!
De dag van de levering was ik toch best wel zenuwachtig, want het was eindelijk zover! Dacht ik. Aan het einde van de middag, na lang wachten, kregen wij het nieuws dat de container toch morgen zou komen. Zoals ik al zei: this is Africa.
De volgende dag was de container er dan wel echt! Wauw! Wat was ik blij zeg!
Heel mooi afgewerkt met ramen erin, echt top!
Myrthe en ik zijn toen eigenlijk heel hard op zoek gegaan naar sponsors voor verf, en binnen een paar dagen hebben wij deze ook gevonden.
Ook hebben wij natuurlijk een openingsfeestje georganiseerd, voor Youth Group en After Care. Wij hebben er een gezellige middag van gemaakt met schmink, haarspray, muziek, een zakje snoep, wat lekkers te drinken en vooral veel plezier! De container is officieel geopend door een van de meiden van Youth Group en de container is ingewijd met mooie zang en danskunsten door Youth Group en After Care! Wij hebben allen een geweldige middag gehad!
Nu zitten wij allen natuurlijk alweer in Nederland, en moeten onze collega's verder regelen dat de container geverfd wordt (verf is vorige week geleverd) en dat de vloer gelegd wordt. Verder moet de container nog ingericht worden uiteraard.. maar het belangrijkste is dat er in gewerkt kan worden!
Onze collega's zullen ons op de hoogte houden en foto's sturen.. die zal ik dan ook uiteraard met jullie delen!
Ik ben trots! Ik ben trots op Lisanne, Lotte, Myrthe en op mijzelf.. dat wij dit 'maar even' geregeld hebben. Maar uiteraard ben ik het meest trots op alle lieve mensen hier in Nederland die ons zo ontzettend gesteund hebben in dit initiatief! Want zonder jullie was het natuurlijk nooit gelukt! Jullie zijn geweldig! Allemaal echt ontzéttend bedankt!!!
Nu ik hier zo zit kan ik gewoon eigenlijk bijna niet geloven dat ik zo ontzettend lang in Zuid-Afrika ben geweest. Alsof het een droom is geweest, of slechts een korte vakantie bij wijze van.
Het eerste wat mij toch wel te binnen schiet zo is: wat is Nederland lelijk zeg! In plaats van uitzicht op de oceaan, heb ik nu uitzicht op de voortuin van mijn overburen. En het regent zo ontzettend veel hier.
Maar daarentegen is het wel ontzettend fijn om iedereen weer te kunnen zien. Heb mijn dierbaren toch wel erg gemist! En zij mij ook wel heb ik het idee haha.
Want wat was het fijn om weer te kunnen knuffelen en kletsen! Maar na 5 minuten al het gevoel alsof ik nooit ben weg geweest. Lekker als vanouds!
Maar ik loop alweer erg op de zaken vooruit, want ik heb nog helemaal niks verteld over mijn laatste dagen in PE!
Een tijd van stress! Jeetje.
Zoals jullie wellicht wel weten ben ik een paar weekjes eerder naar huis gegaan om mijn vriendje te verrassen op zijn verjaardag.
Hele plannen verzonnen en veel mensen in het complot betrokken, want ja.. alleen is zoiets best lastig! Maar ik had het helemaal uitgedacht hoor. Totdat meneer ineens zijn verjaardag wilde gaan vieren. En mensen zeiden: 'Maar wat nou als hij belt?'. Gevolg = Lindsay strest.
En dan nog niet te spreken over het onderzoek, eindverslag van stage en alles wat afgerond moet worden. Afscheid nemen van stagekindjes en uiteraard ook van collega's.
Ennnnn: koffer inpakken! Gelukkig was Tessa er om mij te helpen. Alle foto's en kaartjes van de muur aftrekken. Al mijn zooi inpakken. Wat een drama! Maar het is gelukt! 28 kilo en ik mocht 30 kilo! En Myrthe had 31 kilo.. dus ach ik ben trots op mezelf hahaha. Wel hilarisch overigens dat onze koffers allebei een kaartje met 'very heavy' erop kregen.. inclusief een olifantje erop! Top!
Maar laat ik eens beginnen met vertellen waarom ik dit reisverslag in eerste instantie heb gemaakt!
Het verhaal van de container!!!
Laat ik beginnen bij het begin:
Na een hele grote donatie kregen Myrthe en ik het idee om een inzamelactie te doen om de kinderen van stage een dag om nooit te vergeten te geven. Een leuk uitstapje en ze helemaal in de watten te leggen. Inclusief een soort goodiebag met allemaal spullen die zij goed kunnen gebruiken. Inzamelactie opgezet, maar het lukte nog niet heel erg.
Op een gegeven moment hebben wij als stageplek als het ware 'ruzie' gekregen met de pastoor (hij probeert onze stageplek weg te hebben daar), en hij vertelde ons op een sneaky manier dat wij de kerk niet meer mochten gebruiken voor onze activiteiten. Hij heeft het slot veranderd.
Ja en toen hadden wij toch wel echt een probleem.
Je moet je bedenken dat wij met z'n 5en in een kantoor van 10m2 werkten. Dat wij de kerk gebruikten voor activiteiten met Youth Group, +/- 20 tieners tussen de 14 en 20 jaar oud. En buiten dat om dat wij nog een container hebben waar wij 60 kleuters in moesten proppen. (Gelukkig kwam nog niet elke kleuter, dus het paste nog wel..)
En dan heb je opeens geen kerk meer, en kunnen de activiteiten van Youth Group gewoon niet door gaan en moet je ze naar huis sturen.
Twee andere Nederlandse studenten van de Hogeschool van Amsterdam, Lisanne en Lotte, waren toevallig ook bezig met een inzamelactie, en als snel was het idee daar om samen te gaan werken.
En eigenlijk heel snel kwam het idee op om een container aan te schaffen voor Youth Group! Nu is Youth Group maar 2 middagen in de week, maar de container kan ook heel erg goed gebruikt worden voor interviews met cliënten. Als een van ons een interview moest doen met een cliënt, moesten de andere 4 het kantoor uit en konden zij in principe niet verder werken. Efficiënt is een ander verhaal..
Deze container was dus dé perfecte oplossing!
De inzamelactie is eigenlijk vanaf dat moment met een sneltreinvaart gegaan en al snel hadden wij bijna genoeg voor de container!
Maar ja, hoe kom je aan zo een container?
Na heel veel bellen en rondvragen kwamen wij uit bij het bedrijf Container Trust, gevestigd in Port Elizabeth. Lisanne en Lotte zijn toen langs gegaan voor een offerte, en daarna wisten wij dus ook hoeveel alles zou gaan kosten. Oops, zo'n container is toch best erg duur.
Maar omdat wij een NGO zijn (non govermental organization) en Darren van Container Trust ons graag wilde helpen, hebben wij een leuke korting gekregen op de container zodat wij hem toch nog konden betalen en nog wat geld over hadden voor andere zaken!
Na heel erg veel geregel en gedoe eindelijk de container betaald! Jullie moeten niet vergeten: 'This is Africa'. Het tempo ligt ietwat lager dan in Nederland!
Ondertussen waren Lisanne en Lotte helaas al naar huis, en waren Myrthe en ik verantwoordelijk voor de container!
De dag van de levering was ik toch best wel zenuwachtig, want het was eindelijk zover! Dacht ik. Aan het einde van de middag, na lang wachten, kregen wij het nieuws dat de container toch morgen zou komen. Zoals ik al zei: this is Africa.
De volgende dag was de container er dan wel echt! Wauw! Wat was ik blij zeg!
Heel mooi afgewerkt met ramen erin, echt top!
Myrthe en ik zijn toen eigenlijk heel hard op zoek gegaan naar sponsors voor verf, en binnen een paar dagen hebben wij deze ook gevonden.
Ook hebben wij natuurlijk een openingsfeestje georganiseerd, voor Youth Group en After Care. Wij hebben er een gezellige middag van gemaakt met schmink, haarspray, muziek, een zakje snoep, wat lekkers te drinken en vooral veel plezier! De container is officieel geopend door een van de meiden van Youth Group en de container is ingewijd met mooie zang en danskunsten door Youth Group en After Care! Wij hebben allen een geweldige middag gehad!
Nu zitten wij allen natuurlijk alweer in Nederland, en moeten onze collega's verder regelen dat de container geverfd wordt (verf is vorige week geleverd) en dat de vloer gelegd wordt. Verder moet de container nog ingericht worden uiteraard.. maar het belangrijkste is dat er in gewerkt kan worden!
Onze collega's zullen ons op de hoogte houden en foto's sturen.. die zal ik dan ook uiteraard met jullie delen!
Ik ben trots! Ik ben trots op Lisanne, Lotte, Myrthe en op mijzelf.. dat wij dit 'maar even' geregeld hebben. Maar uiteraard ben ik het meest trots op alle lieve mensen hier in Nederland die ons zo ontzettend gesteund hebben in dit initiatief! Want zonder jullie was het natuurlijk nooit gelukt! Jullie zijn geweldig! Allemaal echt ontzéttend bedankt!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
