6 down, 4 to go

Het heeft weer een tijdje geduurd, sorry.. maar ik ben er weer!
Wat heb ik weer een heerlijke tijd gehad hier!
Januari was eigenlijk niet zo heel leuk, omdat het een tijd was van wachten (op Nick), en afscheid nemen van huisgenootjes. Afscheid nemen is nooit leuk! De oude groep is weg, alleen Myrthe, Tessa en Sabine zijn er nog. 8 nieuwe roomie’s. Wat een verschil!

27 januari, de grote dag waar ik heeeeel erg lang naar uit heb gekeken! Mijn lieve Nick in Zuid-Afrika bij mij! Wat een geluk heb ik ook met zo’n topper die maar eventjes vanuit Nederland mij op komt zoeken.
Maar ja, waar Lindsay is is ongeluk. Sneeuw.. Iets voordat Nick zijn vliegtuig vertrok begon het weer te sneeuwen in Nederland. Ik stressen natuurlijk, ‘want wat als de vlucht geannuleerd wordt?!’ Nou was dit gelukkig niet het geval, maar wel vertraging op Munchen.. 2 uur vertraging, terwijl Nick maar 1,5 uur overstaptijd had op Johannesburg. Ik natuurlijk weer volledig in de stress, maar het scheelde gelukkig maar 6,5 uur.
En ja, daar sta je dan op PE airport. Myrthe en Tessa gingen met me mee, en ik denk dat zij zich rot gelachen hebben. Ik rende van hot naar her, om maar een glimp op te kunnen vangen van Nick. En toen ik hem eindelijk zag sprong ik panisch een gat in de lucht en had ik al helemaal geen geduld meer! En dan komt het moment.. na 5 maanden elkaar weer zien. Volgens mij heb ik iemand nog nooit zo hard geknuffeld! Wat was dat fijn zeg!
Eigenlijk heb ik mij al die 16 dagen het meest gelukkige meisje op aarde gevoeld.
Eerst de koffer uitpakken natuurlijk, daar kwamen hele fijne dingen uit haha! Nick had Licor cuarente y tres meegenomen, flesjes AA en... *tromgeroffel* FILET AMERICAN! Wat een held. Daar heb ik de volgende dag heel erg van genoten haha.
Ik heb hem ook maar meteen die avond geintroduceerd met iets typisch van hier: pizza kudu. Kudu is een soort van hert, met hele mooie hoorns. Echt een mooi beest, en zeer smakelijk haha!
Maandag, onze eerste echte dag samen. Ofja, samen naar stage. De hele dag liep een beetje in de soep door een niet werkende printer. Ja, zo gaat dat hier in Zuid-Afrika.. als de printer het niet doet ga je met ze vieren wachten tot hij het wel doet.. en daarna toch maar besluiten dat het te laat is om iets te doen. Beetje jammer, maar Nick heeft wel een idee gekregen hoe het er aan toe gaat soms.
’s Avond is mijn held grenzen gaan verleggen op culinair gebied. Ik eet alles, tot slakken en kikkerbillen aan toe. En Nick wil mij daar graag in leren vergezellen. Dus stond op het menu: oesters, slakken en sushi! En hij vond het niet eens vies!
Dinsdag hebben we lekker uitgeslapen, want zo’n vlucht is best vermoeiend. (En slapen is een van mijn grootste hobby’s, dus mij hoor je ook niet klagen.) En ’s middags zijn we naar Seaview Lion Park geweest. Op naar de zebra’s, giraffen, leeuwen, tijgers etc. Ook al heb ik ze ondertussen al een paar keer gezien, het blijft indrukwekkend!
Woensdag begon onze reis echt, op naar Tsitsikamma! Vroeg eruit en de auto volladen! We zaten daar in Djembe backpackers, en het was echt leuk! Djembe heeft echt zo’n relaxed hippie sfeertje. We hebben even tassen gedumpt, en zijn eigenlijk meteen op pad gegaan. We hebben toen een ‘zipline tour’ gedaan, met zo’n kabelbaantje over het ravijn met watervallen enzo. Echt super vet! En alvast een voorproefje voor de volgende dag....
Daarna zijn we naar Monkeyland gegaan, een soort van apenheul maar dan met wilde apen. Niet van die knuffelaapjes die op je gaan zitten. Wat erg leuk was, want onze laatste date in Nederland was in de apenheul!
Bij Djembe waren een aantal nederlanders, wat erg gezellig was! Lekker een braaikippetje gegeten onder het genot van een drankje, en een hoop gekletst! Daarna aan de bar gezeten, en het echt gezellig gehad met de barjongen! Een avondje om niet te vergeten!
De dag daarna.. opstaan en ontbijten. Gelukkig was het ontbijt niet echt mijn ding (pap en broodje jam, nee bedankt) want ik ging iets doen wat toch echt mijn eetlust wel een beetje aan het bederven was: bungeejumpen. Voor Nick een droom, voor mij een nachtmerrie. Maanden van tevoren al zweethandjes, en toen was het zo ver. Mijn liefste mama heeft heel erg hoogtevrees, en ik denk dat ik dat wel een klein beetje geerfd heb.
Eerst ging het nog wel, maar toen ik eenmaal echt op het randje stond dacht ik: Wat de fuck ben ik aan het doen?! Totale paniek, en ik wilde echt terug. Dat mannetje wat me op de rand had neergezet was zijn leven niet meer veilig, want ik had hem flink stevig vast. Misschien moet ik maar op judo gaan, want het kwam daarbij erg in de buurt.
Uiteindelijk hebben ze me toch zo ver gekregen dat ik hem los liet. En daar sta je dan.. op het randje van een brug, 216 meter hoog. 3, 2, 1.. bungee! Een paar seconden een vrije val, en het enige wat door mijn hoofd ging was: omg/wtf. Ik ben nog nooit zo bang geweest in mijn leven! Maar het was wel gaaf! Achteraf gezien dan. Eens, maar nooit meer in me leven!
Daarna zijn we de schrik bekomen door lekker even rustig te lunchen bij ‘Old Nick village’. Met allemaal boetiekjes erbij met handgemaakte spulletjes. Leuk!
De middag hebben we afgesloten met een schitterende hike bij Plettenbergbay. Hele mooie natuur, op een schiereiland. Met allemaal zeehondjes en we hadden geluk want er waren echt honderder dolfijnen! Op dat soort momenten besef ik extra hoe mooi dit land is.
Onze overnachting was in Knysna, waar we een hele mooie lodge hadden. Lekker uit eten in het centrum, waar Nick het lekkerste toetje ooit heeft gegeten. Want ja, dat heb ik nog 3 dagen aangehoord, hoe lekker dat was. ;)
Om 10/11 uur toch wel echt uitgeteld na die vermoeiende dag, en ik kan me niet eens meer herinneren dat ik in slaap ben gevallen zo snel ging het.
Vrijdag, op naar L’agulhas en Hermanus! Een hele lange dag in de auto, iets van 6 uur lang. L’agulhas is het zuidelijkste puntje van Afrika, moet je gewoon zijn geweest. Hermanus was even een ander verhaal, want we stonden in Hermanus centrum.. terwijl ons guesthouse in Sandbaai was. File, en niet weten of je wel goed rijdt. Geen goede combinatie voor mij, want dan vreet ik nog net niet mijn schoen op. Toch wel een beroemde uitspraak geworden toen: ‘Weet je wat? Ik rijd wel gewoon door naar Kaapstad!’
Typisch, heel typisch.
Aangekomen bij ons stekkie, was het ook gelijk weer verdwenen. WAUW. Wat een goede keuze had ik toch weer gemaakt hahaha. Voor het eerst een bed waar Nick daadwerkelijk in paste, een bad, een aparte douche, een gigantisch balkon, koelkastje op de kamer.. gewoon echt luxe!
’s Avonds zijn we lekker afrikaans gaan eten bij restaurant Annie’s.. waar we een soort van proefplaat hebben gehad met dingen als snoek, bobotie etc. Allemaal erg lekker, behalve de ‘skilpadjies’. Ik dacht: interessant! Schildpadjes! Ja, fout gedacht, het was namelijk lever van een of ander beest. Niet te vreten!! Nouja, weten we dat ook weer..
En toen was het op zaterdag zo ver: op naar Kaapstad!
Bij Kaapstad hadden we een heel leuk ‘huisje’ aan het einde van Kloofstreet. Was erg fijn daar! Kaapstad is wel een beetje vreemd qua horeca, want om 14.30 ergens lunchen is niet normaal blijkbaar. ‘Sorry, we zijn alleen open voor drankjes’ is iets wat we toch wel echt te horen hebben gekregen. Of op zondag: ‘Sorry, we zijn om 7 uur al dicht gegaan.’ Like seriously?!
Na uiteindelijk wel ergens geluncht te hebben, door naar waterfront! Daar lekker rondgelopen, naar de markten daar geweest en gewoon genoten. Lekker aan het water kreeft gegeten, en als toetje een lekker liefmans biertje en... bitterballen!
De volgende dag zijn we met de citytour bus meegegaan, zijn we naar wijnboerderij ‘Groot Constantia’ geweest en aan het eind van de dag nog naar het ‘Two oceans’ aquarium. ’s Avonds was het plan om lekker dicht bij het huisje te eten, maar alles was stom, dicht of vol. Dus uiteindelijk toch nog best een stukje gelopen. Restaurant ‘Picasso’, met papier als kleed, en krijtjes op tafel.. lekker tekenen! Was allemaal heel erg leuk, alleen die kakkerlak op tafel was iets minder haha.
Volgende dag Robbeneiland. Lekker uitslapen, uitgebreid ontbijten, en uiteindelijk in tijdnood komen. 10 minuten voor 11 (om 11 vertrok de boot), aankomen bij waterfront en geeeeeen idee hebben waar je heen moet. Echt top gewoon. Ik had er geen vertrouwen meer in, en was chagrijnig. Nick overal heen en de weg vragen. Na een flinke sprint dan toch wel godzijdank die boot gehaald, gelukkig doen ze hier overal aan het afrikaanse tempo, want we waren wel echt te laat haha. Robbeneiland was in 1 woord: indrukwekkend. Met een bus rond het eiland, en daarna in de gevangenis kijken. Veel interessante verhalen gehoord, en je krijgt er wel echt een raar gevoel bij. Ik heb boeken gekocht daar, dus als iemand nog interesse heeft over hoe het is, lees het boekje zou ik zeggen! Teveel om te vertellen namelijk!
Na Robbeneiland was het idee om de tafelberg te gaan beklimmen! Helaas was de kabelbaan dicht, en was het ‘erg gevaarlijk’ om te klimmen. Dan maar de Lions head, een berg daarnaast die iets kleiner is en waar het niet gevaarlijk was. Bovenop.. wat een uitzicht zeg! En wonderbaarlijk genoeg windstil.. terwijl je op de tafelberg met de auto nog net niet er vanaf waaide.
Na de beklimming snel naar huis en op naar Mama Africa! Lekker allemaal game gegeten en potjie.. baie lekker! Helaas wel al het eten in sneltreinvaart op tafel, na 1,5 uur stonden we weer buiten. Terwijl we wel 3 gangen hadden. En de ober er nog op wijzen dat we wel 10% fooi moesten geven. Ja wat denk je zelf?! Pannenkoek!
Volgende dag weer vroeg op, naar Oudtshoorn! Daar zijn we naar een struisvogelfarm geweest, hebben op het meest pittoreske plekje geluncht en zijn we ’s avonds ‘chique’ uit eten geweest. Backpackers was voor het eerst een beetje teleurstellend, maar wel heel erg goedkoop. Volgende dag zijn we naar de Cango caves gegaan, wat was dat mooi! Nick was weer lekker als Nick bezig.. wat erg veel lachers met zich mee bracht. We mochten namelijk niet eten in die grotten, maar Nick had net een lolly in z’n mond gestopt. ‘Does anybody have any questions?’, vroeg de tourguide. En ik zie de vinger van Nick in de lucht gaan. ‘I still have my lolly, what shall I do with it?’
Waarop die vrouw zegt: ‘ Just finish it.’ Oke! KNAK. In een grot een lolly doormidden bijten terwijl het helemaal stil is.. dat hoor je best hard. Zelfs al die chagrijnige bejaarden konden hun lachen niet inhouden. Goed begin hoor.
Daarna maar besloten om terug te gaan naar PE, zodat we een beetje rustig aan konden doen. Voor het eerst m’n nieuwe huisgenootjes zien! Spannend!
Met z’n allen uit eten gegaan bij Port Captains, speciaal voor de ferrero roche cheesecake. Want eerst was het plan om weer langs Knysna te gaan, voor Nick zijn lekkere toetje, maar dat restaurant was dicht. Dan maar cheesecake in PE. Zegt die vrouw dat de keuken dicht was, en dat we dus geen dessert konden krijgen. Ja dag! Stop maar een stuk cheesecake in een doggybag. Dus gelukkig toch nog een lekker toetje haha.
Dag daarna even de andere kant op gegaan, richting Wild Coast: Cintsa! Daar hadden we een heel gaaf hutje met uitzicht op zee. Lekker even 2 dagen lekker relaxed..
’s Avonds in het pikkedonker over het strand was wel een beetje spannend. Uiteraard weer om 8 uur pas weg gaan, en na een zoektocht het enige restaurant gevonden in Cintsa.. keuken dicht. Ja kut, en nu? Gelukkig mochten we nog een meatpie eten, en van het buffet eten. Krijgen de rekening, grap van de eeuw. Totaalbedrag was 80 Rand. Dat is zegmaar 7 euro, voor eten en drinken van ons allebei haha.
Volgende dag zijn we lekker op het strand gaan liggen.. zo fijn! Nick helaas wel gigantisch verbrand.
’s Avonds lekker meegegeten met de braai, en weer wat nederlanders ontmoet. Gezellig! Op tijd naar bed, want dat reizen is toch wel echt heel erg vermoeiend.
Volgende dag op ons gemakje weer naar huis, de laatste dagen in PE! Het was zaterdagavond, en we hadden een carnavalfeestje bij Albert Road. Was super gezellig, en ook leuk dat Nick eens een van onze ‘huisfeestjes’ mee kon maken.
Zondagochtend naar de markt met Tessa, en goede deals gemaakt aangezien er storm op komst was en iedereen toch nog wat wilde verkopen. Schilderij van 180 Rand kregen we voor 100 Rand, met nog een gratis schilderij erbij. Afdingen kan best leuk zijn!
In de stromende regen naar huis, lekker filmpje kijken op de bank en even relaxed gewoon. ’s Avonds weer gezellig met Tessa uit eten geweest bij Blue Waters, en lekker onze tijd genomen!
Maandag zijn we naar Kwantu geweest, olifanten rijden. Dat was gaaf! We mochten ze ook voeren, en stonden allebei echt met een gigantische grijns daar. Echt zo gaaf! Daarna door naar Addo elephant park. Weer nieuwe beestjes gezien, dus dat was wel leuk! Jaap en Fardou waren een tijdje geleden naar Addo geweest, en hadden geen olifanten gezien. Ik moest toen heel hard lachen, want wat voor grap is het dat je in Addo ELEPHANT PARK geen olifanten ziet? Nou, na 3 uur rijden en geen olifanten zien.. dacht ik echt: karma is a bitch. Gelukkig op het eind toch nog olifanten gezien.
Dat was alweer de laatste dag.. dus ’s avonds even goed uit eten gegaan bij ‘De Kelder’, een goed restaurant in PE. Erg fijn, maar ook weer niet.. ik moest echt een paar keer m’n tranen bedrukken. Volgende ochtend ging het al wel veel te vroeg mis, en zat ik te janken hoor. Afscheid nemen is echt niet tof, en al helemaal niet voor 4,5 maand. Toch nog even Walmer township laten zien, en goedkope schoenen gekocht bij het winkelcentrum.. en toen echt afscheid nemen op het vliegtuig. Met een brok in de keel nog proberen wat te drinken. Stilzwijgend tegenover elkaar, niet goed kunnen praten door de opkomende tranen. Bah, wat was dat verschrikkelijk. Nee, afscheid nemen is echt niet mijn ding. 10 minuten lang geknuffeld en gehuild.. en dan echt zwaaien en weten dat we elkaar pas weer 2 juli zien.

En nu is het alweer 3 weken later. Ruim 6 maanden gehad, en minder dan 4 te gaan.
In de tussentijd ben ik nog een weekendje met m’n nieuwe huisgenoten terug gegaan naar Tsitsikamma, naar Djembe. Was een leuk weekend! Lekker relaxed, jacuzzi, die mooie hike (maar nu de hele route) en uit eten in Jeffreysbay. Afgelopen weekend zou ik naar Kaapstad gaan met een groepje, maar dankzij DUO die mij 100 euro te weinig stufi heeft gegeven deze maand, ging dat feestje niet door. Wel gezellig naar Goldfish geweest zaterdag met de thuisblijvers.
En ja, dan zit ik nu weer op stage. Even de laatste maandjes bikkelen, want het is wel zwaar. Iedereen heeft geloof ik even een inkakker op stage, maar het komt wel weer goed.

Tot snel!